Šator je planina na zapadu Bosne i Hercegovine koja razdvaja Livanjsko polje od Glamočkog. Planina leži na severozapadu od Glamoča na udaljenosti 25km vazdušnom linijom, na istoku od Bosanskog Grahova na udaljenosti od 19km, i na istoku od Drvara 29km. Šator je otprilike 15km duga (u smeru istok-zapad) i 10km široka planina (u smeru sever-jug). Njen najviši vrh je Veliki Šator od 1 873 m n.v. dok je na njegovom istočnom kraju izdvojen od ostalih Mali Šator 1 768m. U odnosu na susedne planine Šator se nalazi južno od planine Jadovnik na koju se veže kod Tičeva, a severozapadno od Staretine i Golije na koju se vezuje kod Bundine kose.
Šator se uzdiže nekih 1 000 m od visoravni i velikih kraških polja koja ga okružuju. Sa zapada je ograničen Grahovskim poljem koje je na nadmorskoj visini od oko 900m. Na sredini toga polja smestio se gradić Bosansko Grahovo (oko 861 m n.v.), na jugoistoku je Livanjsko polje, a sa istoka Glamočko polje.
Najniža tačka je 920 m, i to je udolina u kojoj se nalazi selo Preodac iza koje je kanjonski deo kojim prolazi reka Unac.
Planina je dobila ime zbog svog piramidalnog oblika, a i zbog beline krečnjačkih krševa. Površina planine iznosi ukupno 10.559.25 hektara, i to 9.622.75 pod šumom, a 936.50 hektara zauzimaju planinske livade, pašnjaci, vrtače…
Nakon ulaska u BiH Austrijanci su izvršili prva istraživanja na Šatoru i u njima se navodi da je jelova šuma na Šatoru neosporno jedna od najlepših i najočuvanijih šuma u Bosni.
Između stena koje se s vrhova Šatora obaraju prema jezeru su bogata nalazišta veoma retke i zaštićene biljke Runolista (Leontopodium alpinus). Ovaj divni srebrenobeli cvet uspeva na visokim planinama, ali se od 1933. godine i Šator navodi kao nalazište.
Planinu je istraživao i Jovan Cvijić 1897. koji Šator ubraja u primorsko područje, od Osječenice na zapadu do Veleža na istoku. Po građi i po površinskom obliku Šator je najtipičniji odjeljak Dinarskih planina. Cvijić je otkrio i glacijalne tragove, izdvajajući tri cirka odakle su prolazili kratki dolinski ledenjaci.
Šatorsko jezero
Ispod najvišeg vrha Velikog Šatora (1 873m) nalazi se poznato Šatorsko jezero glečerskog porekla na visini 1 488m.
Šatorsko jezero je biser planine Šator i njegov najvredniji eksponat. Dužina jezera iznosi 337m, širina 127m, a dubina 8m. Treba napomenuti da je te godine 1 955, kada su izvršena merenja, bilo mnogo kiše i jezero je verovatno imalo tada maksimalni nivo i dubinu mada se uzimaju kao relevantne mere (širina-120m i dužina 280m). Voda u jezeru je tamno zelena, sto potiče od vodene biljke Potamogeton koja raste na dnu jezera. Providna je do dubine od 4m tako da je vidljiv najveći deo jezerskog dna.
Na jednom kraju jezera voda izvire, a na drugom ponire u zemlju. Leti temperatura vode krece se oko 17 °C, dok izvor na obali, koji jezeru daje vodu ima temperaturu 6°C. Šator je jedina planina u okruženju koja obiluje vodom, na kojoj se nalazi preko 350 izvora vode.
Na udaljenosti od 500m od jezera nalazi se Bulino vrelo od kojeg nastaje Mlin Potok, a njegovim spajanjem sa Šatorskim Potokom nastaje reka Unac, pritoka reke Une. Za vodu iz Bulinog vrela postoji narodno verovanje da leči sve bolesti.
Legenda kaze da je Bula, slepa devojka usnila san da ako se umije vodom sa izvora da će progledati, što je i učinila, te je progledala.
